Duyurumuz, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 31/05/2022 tarihli ve 31852 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 21.03.2022 tarihli ve 2022/3115 E. 2022/3812 K. sayılı kararına ilişkindir.
Başvuru, davalı işverene ait lokantada garson olarak çalışan davacı işçinin fazla çalışma ücretinin ödenmediği iddiasına ilişkindir. İlk Derece Mahkemesi’nin vermiş olduğu karar Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulması için temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi, fazla çalışma ücretine ilişkin olarak kurmuş olduğu hükme esas bilirkişi ek raporunda işçinin fazla çalışma ücreti, hatalı bir şekilde, yalnızca tanık beyanları esas alınarak hesaplanmış; imzalı ücret bordrolarına itibar edilmemiştir. Ancak, fazla çalışma ücretinin hesaplanmasında işçinin imzalamış olduğu ücret bordrolarının da esas alınması gerekmektedir. Nitekim, imzalı bordroda yazılı olan fazla çalışma süresinden daha uzun sürelerle fazla çalışma yapıldığı iddiası işçi tarafından ancak yazılı delille ispat edilebilecektir.
Anılı gerekçeyle İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen karar Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından hatalı bulunmuş ve kanun yararına temyiz talebi kabul edilmiştir.
Kararın orijinal metnine aşağıdaki link aracılığıyla ulaşabilirsiniz.
https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2022/05/20220531-9.pdf
NAZALI VERGI & HUKUK